Εμφανίζεται όταν όλο ή μεγάλο μέρος του προστατευτικού στρώματος καταστρέφεται. Η διάβρωση τότε προκαλεί ομοιόμορφη απώλεια μετάλλου στη μη προστατευόμενη επιφάνεια. Τέτοιας μορφής διάβρωση στους ανοξείδωτους χάλυβες παρατηρείται κυρίως σε οξέα ή θερμά αλκαλικά διαλύματα (π.χ. κάλιο και νάτριο).

Οι ανοξείδωτοι χάλυβες παρουσιάζουν γενικά ικανοποιητική αντοχή σε οξειδωτικά οξέα, όπως το νιτρικό οξύ, αλλά δεν είναι πάντα σε θέση να διατηρήσουν το παθητικό στρώμα σε μη οξειδωτικά οξέα (υδροχλωρικό και υδροφθορικό οξύ).Η παρουσία αλογονιδίων (όπως φθόριο και χλώριο) αυξάνει επίσης την επιθετικότητα τόσο των οργανικών όσο και των ανόργανων οξέων. Η αντοχή σε αυτή τη μορφή διάβρωσης βελτιώνεται με υψηλότερη περιεκτικότητα χρωμίου, νικελίου και μολυβδαινίου καθώς και με την παρουσία χαλκού.

Είναι επιβεβλημένο κατά την επιλογή της κατάλληλης ποιότητας να λάβουμε υπ’ όψιν τις πιθανές διαφοροποιήσεις που ενδέχεται να προκύψουν στη θερμοκρασία και την περιεκτικότητα του μέσου στο οποίο εκτίθεται ο χάλυβας.


3. Uniform corrosion on the outside of a steam tube that has been exposed to sulphuric acid.